به امیر المومنین میگویند یابن ابی طالب مومن کیست؟ حضرت فرمودند کسی است که بیش از ان که نگرانی اش کمیت یا کیفیت عملش باشد هدفش قبولی عملش باشد اخه عمل اگه قبول شد اثر دنیوی و اجر اخروی دارد ولی اگه عمل قبول نشه اجر اخروی که نداره اثر دنیوی هم نداره فقط حمالی اش را برای صاحبش دارد عملی حمالی نیست که قبول باشد ، برای قبولی عمل باید کارهایی کرد که شامل دو بخشه یک ظاهر داره و یک باطن ، ظاهر نمازت اینه که باید بروی وضو بگیری و نماز بی وضو قبول نیست ظاهر وضویت این است که اب وضویت پاک باشد ظاهر وضو گرفتن این است .
که باید با اب مطلق باشد با چایی و … نمیشود وضو گرفت و همین طور با اب و ظرف اب و محیط نباید غصبی باشد همه این شرایط را که در وضو ی خودم رعایت کردم مانع در رسیدن اب وجود نداشته باشه و اعضایم قبل از وضو نجس نباشه ، اینا ظاهر عمله حالا شرایط باطنی را اگه عمل نکنی فقط ظاهری را عمل کنی هیچ جایی را نمیگیرد «و ما امرو لیعبد الله…» عمل را انجام بده ولی غیر خدا را شریکش نکن قربت الی الله کارت را انجام بده عملی که در ان ریا باشد هیچ جایی را نمیگیرد .
« انما یتقبل الله من المتقین » قرار نیست هرکی از راه رسید به نام عمل نیک کاری انجام بده و خدا اون را قبول کنه که امام صادق( ع) دیدند کسی رفت داخل مغازه ای دوتا نان دزدید و دوتا انبار دزدید و داد به نیازمندی امام صادق گفتند این چه کاری بود گفت من متعجبم که تو قران را بلد نیستی حضرت فرمودند قران مگه چه میگوید که ما بیخبریم گفت قران میگوید هر خطایی یک گناه نوشته میشه ولی هر عمل خیر شما ده برابر نوشته میشود امام صادق فرمودند عجب حسابگری مثل این که تو قران را بلد نیستی ؟
گقت مگر چه امده در قران فرمودند « انما یتقبل الله من المتقین » اول اخلاص بعد تقوا بعد عمل صالح ، امام موسی بن جعفر فرمودند بروید دین را بشناسید که کلید بینایست ادمی که دین نمیشناسد کور است و اگر دینت را نشناختی خداوند در قیامت عملت را قبول نمیکند .
