در توبه دیگه بسته میشه

در توبه دیگه بسته میشه…
حضرت علی (ع) تعبیری دارند در نهج البلاغه که می فرمایند : « الان عمل» بیا از الان دست به کار بشید « والقلام الجاریه » هین الان که قلم دست فرستگان هست و دارند مینویسند ، هر حرکت ریزی که شما انجام بدهی آنها مینویسند . قرآن هم که میگوید در مقابل هر عمل ریزی هم پاداش عظیمی وجود داره واقعا هم همین طوره

ما روایت داریم که اگه خانمی به همسرش یک لیوان آب از روی رغبت از روی محبت تعارف کنه این عمل ریز و ناچیز مساوی است با یکسال که تمام شب ها تا صبح شب زنده داری بکنه و تمام روز ها هم روزه داری بکنه یک همچین پاداش عظیمی در پیش داره . خب فرشته ها دارند اینها را مینویسند « الان عمل و القلام الجاریه و ابواب مفتوحه »

حالا که درها باز هست پاشو وقتشه دیگه ، یعنی واقعا هر کس بخواهد بیاید راهش میدن دلیلش هم همین گرفتاری ماست ، دلیل این که درگاه خدا دستگاه خدا به روی همه باز هست همین مشکلاتی است که همه کم و زیاد درگیر و دست به گریبان آن هستیم

ببینید قدیما کوچه هایی بودن که خیلی تنگ و باریک بودن ، به این کوچه ها میگفتن کوچه های آشتی کنون چرا ؟ چون دو نفر که تاهم قهر بودند یکی از این طرف می رفت یکی از اون طرف میاود اینها وقتی به هم میرسیدند چشمشان به چشم هم می افتاد تنه شان به تنه هم میخورد و بالاخره سر گله گذاری و حرف باز میشد و همون جا باهم آشتی میکردند. چه چیزی باعث این آشتی شد ؟ آن تنگنای کوچه اون باریک بودن کوچه ، خدا وقتی بخواهد بین خودش و بندش آشتی برقرار کند یک تنگنایی ایجاد میکند که این بنده بره سراغ او و آشتی شروع بشه ، حالا چه کسی هست که در عالم مشکل نداره ؟
چه کسی هست که گرفتاری نداره ؟ پس این گرفتاری ها به خاطر صلح هست ، پس معلومه در باز هست اگه در بسته بود که این اتفاقا نمی افتاد.

سعدی هم همین را میگوید :
«فراشو بجنب چو ببینی ره صلح باز » تو که می بینی در صلح و آشتی بازه دلیلش هم همین گرفتاری ها و مشکلات خودت هست
« که ناگه در توبه گردد فراز » اما همیشه اینجوری نیستا ، گفت
« آنچه دیدی بر قرار خود نمان وان چه بینی هم نماند برقرار »
خدایی ناکرده انسان یک لحظه سر درد میگیره میره بیمارستان ، سریع عکس برداری میکنن نتیچه عکس که دکتر می بینه یک نگاهی به شما میکنه یک نگاهی به عکس میکنه میگه متاسفانه شما این مشکل رو داری این تومور رو داری خیلی بمونی یک ماه دیگه …
اینجا میگویند در توبه دیگه بسته میشه چون تمومه ، این هست که خود سعدی میگه ، یک حکایتی هست که میگه
« به دختر چه خوش گفت بانوی ده که روزی نوا برگ سختی بنه
همه وقت بردار مشک و سبوی که ناگه ز بالا ببندند جوی کوی »
گفت دخترم همیشه این جوی توی ده روان نیستا ، همیشه آب نداره ها ، هر چی ظرف و ظروف داری پاشو همین الان پر کن شاید یک لحظه دیگه بستن
این که سعدی میگه آقا یک مرتبه این در فراز میشه ها بسته میشه ها … بجنب …
« فراز سو چو بینی ره صلح باز که ناگه در توبه بگردد فراز »