شِرک وقتی شِرک است ؛ سبب و توجه به سبب وقتی شِرک است که آن سبب در کنار خدا باشد اما اگر خودِ خدا ما را فرستاد دنبال سبب آن اطاعت امر خدا است نه شِرک . من که دنبال یک قدرتی در کنار قدرت خدا نرفتم خدا به من گفته من عالم را عالم اسباب و مسب بات قرار دادم هر چیزی را علت چیز دیگر قرار دادم . می خواهید روزی بخورید پول دربیاورید نیازی به مال دارید ؟
بروید دنبال تجارت نه تنها که شِرک نیست بلکه بالا ترین عبادات است . کسی که می رود درِ مغاره اش را باز می کند بعنوان اینکه خدا به من فرموده است : تجارت سبب است برای به دست آوردن روزی درست مثل مجاهدی است که وسط میدان جنگ دارد شمشیر می زند ثواب ش همان ثواب است . در روایت آمده است زمانی که دوتا ظرف میوه یا غذا را به سمت خانه می آورید برای اهل بیت خود چیزی راوحمل می کنید و سنگینی این بار را تحمل می کنید : سنگینی تحمل کردن همان و ریزش همه گناهان همان . خودِ خدا فرموده است : بروید دنبال سبب پس رفتن دنبال این سبب اطاعت محض و توحید محض است .
رفتن به دنبال اسباب و مسب بات حکمتِ خلقت عالم است ؛ تجارت را سبب قرار داد ه است ؛ کشت و زرع را سبب قرار داده است برای روزی خوردن ما . از آن طرف فرموده است اگر کسی در خانه بی کار باشد تا دیگران روزی اش را بیاورند و کّلِ بر خانواده و اجتماع باشد ملعون است ؛ ملعون خدا و رسول است . دستور به رفتن دنبال کسب و کار در اسلام فراوان است ؟ صبح و شب خود را هلاک کنید تمام عمر کسب ¡ این غلط است تفسیر می شود یکی از زوایای ش علاوه بر حُب کسبِ مال است که باید مواظب باشید .
بیست و چهار ساعت را برای خود تقسیم کنید ؛ یک بخش جسم شما است و بخش اعظم ش روح شما است ؛ کسب مال امور مادی است که به جسم شما بر می گردد یک وقتی هم برای روح خود قرار دهید . نگذارید طمع در وجود ِ شما همیشع دنبال باشد . این که شما به هر قیمتی بخواهید پول در بیاورید ممنوع است . خدا به مومن عضت داده است همه ی اینها باید در کنارِ کسب دیده شود عضتِ شما پایمال نشود .
