مَثَل کشتی نجات اباعبدالله، کشتی نوح است. هرکسی اگر به ظاهر نسبتی به نوح هم داشت و سوار نشد غرق شد. هرکسی از جمله حیوانات سوار شدند نجات پیدا کردند. کسی که خیلی راحت خود را به آلودگی می زند می گوید: حالا من می روم جلسه ی روضه بعد پاک می شوم ، این یعنی هنوز با معارف اباعبدالله خود را همگون نکرده، همراه نکرده . گناه یعنی خداحافظی با اباعبدالله، هرچند مقطی، حاضر نشویم مقطعی هم خداحافظی بکنیم .
همه ما اهل خطا هستیم. اما باید استقامت داشته باشیم و نگران باشیم که نکند این ارتزاق را از حلقوم من بیرون بکشد. کسی که جلو باشد کاسه ی داغ تر از آش است؛ من می فهمم مثل خوارج. فهم خود را از دین ملاک قرار نمی دادند حاضر نبودند یک فکر دیگری را هم فکر کنند و بسنجند یک تکبر و عُجب ؛ هرچیزی که من می فهمم درست است، هر چیزی که من می گویم درست است!! مگر چقدر قد عقل مان می رسد به آنچه که مربوط به وحی است؟
می گوید تا من فلسفه ی دیه و روزه و ارث و نماز و…. نفهمم خیلی دل نمیدم . مگر آمدی بنده ی دل باشید یا بنده ی خدا!!! بعضی ها می گویند: این وضیعیت اینطور ؛ اگر عزاداری بکنیم چطور است چه اشکال دارد؟ اولا انسان نباید زیاد با دستگاه اباعبدالله وَر برود، باید خیلی مواظب بود هرکس می آید داخل بوسیدنی است، باید افتخار کنیم آمده است. اینجا ما پذیرای او باشیم .
کس نمی داند در این بحر عمیق
سنگ ریزه قرب دارد یا عقیق
ما که نمی فهمیم نمی دانیم چه کسی ارزش دارد، لذا همه را با دیده ی منت و افتخار باید نگاه کنیم، تجلیل و تعظیم کنیم، دستش را بگیریم و بالای مجلس جا بدهیم من تا نفهمم چیکار باید بکنم؟ گفتم اگر بحث حرام و حلال است، خوب بعضی چیزاها حرام نیست، نمی شود به راحتی گفت : حرام ِ . اما بحث آداب فرق می کند انسان باید سعی کند با آداب درست همراه کند. همراهی با آداب اهل بیت در این جلسات باید خیلی ملاک باشد برای ما .
جلوتر از دین حرکت نکنیم. کسی که باز عقب باشد از اهل بیت فنا و نابود می شود بیچاره می شود، دچار نکبت می شود. اما آن کسی که کنارشان است و با پای اباعبدالله حرکت می کند به آنجایی که باید برسد ؛ می رسد . این دعا را گاهی فقط نخوانیم بلکه بفهمیم درک بکنیم . سلمان اگر سلمان شد بی اجازه ی حضرت علی علیه السلام پلک نمی زد. حبیب اگ حبیب شد بی اجازه ی اباعبدالله قدم از قدم بر نمی داشت افتخار می کرد هفتاد و پنج سال سن داشت، اما عبدِ محضِ درگاهِ سیّد و سرور و سالار شهدا عالم اباعبدالله الحسین بود .
اما حبیب یک فرقی با مثل منی دارد . حبیب چه فرقی با مثلِ من دارد ؟ حبیب خود را همراه می بیند در کنارِ او می بیند به طبع اباعبدالله در کودکی اباعبدالله می گویند پشت سرش راه می رفت که اگر زمین خورد بتکاند حضرت را بعد می رفت پیشانی حضرت را می بوسید و به این قضیه افتخار می کرد ملازم و همراه و هماهنگ ؛ فرق حبیب باـمن و شما این است حبیب سعی کرد خود را لایه روبی بکند، با همراهی حسین با پای اباعبدالله جای لایه روبی کردن ها این جلسات است .
