حضرت فرمودند همنشینی با اهل علم را در برنامه زندگیت قرار بده و با دانشمندان بنشین که خوشبخت میشوی ، باید یک ساعتی از روز یا هفته یا ماه را با مجالست با اهل علم با معلمان اخلاق با انسان های صاحب نفس گذراند این لازمه زندگی یک جوان هست اگر یک وقتی دچار اختلالات روحی و روانی و بحران های درونی شدید با او تماس برقرار کنید یا تلفنی یا حضوری و از او راه حل بخواهید .
این نیاز زندگی ماست من بارها میگفتم چرا اسلام به ما میگوید اگر کسی ۴۰ روز برایش بگذرد و او محضر یک عالمی را درک نکنه گرفتار قصاوت قلب میشود چرا اسلام به ما گفت وارد هر شهر شدید از عالمان اون شهر خبر بگیرید و محضر انها را درک کنید چرا اسلام به ما گفت یک ساعت محضر یک عالم نشستن از ۷۰ سال عبادت بهتره گاهی وقتا به ما گفتن نگاه به سیمای عالم پاک و وارسته عبادت است تمام این توصیه ها از جمله این سخن حضرت زهرا برای این است که گاهی یک جمله عالم مسیر شما رو عوض میکنه و متحول میشوید .
حضرت امام راحل رو ببینید هروقت از اساتید خودش یاد میکنه میگوید « بگذارید از بتکده خود یادی کنم / من که با دست بت میکده بیدار شدم » اگر نبود برای من تحولی ایجاد نمیشد این که حافظ در دیوان میگوید « طی این مرحله بیهمرهی خزر مکن / ظلمات است بترس از خطر گمراهی» مگر میشه جوانی استاد اخلاق و راهنما نداشته باشه و به جایی بخواد برسه مگر شهید مطهری بجز علامه طباطبایی مطهری میشد مگر خود طباطبایی بدون اقا میرزا قاضی طباطبایی میشد …
همه این ها استاد داشتن و توصیه هفتم لذا علامه طباطبایی نقل از اقای قاضی میگفت استاد من در درس اخلاق من میگفتن اگر جوانی ۳۰ سال دنبال معلم اخلاق بگردد جادارد چون بعد ۳۰ سال تا دستش به او برسد نصف راه را رفته است نصف دیگه راه را اون معلم اخلاق او را با خودش میبرد.
