ماه مبارک رمضان ماه دعا است ؛ ماه مناجات و نجوا است .قطعا” اگر بخواهند زمینه ی یک مهمانی برای ما فراهم بکنند یک آمادگی از طرف خود میزبان هست و یک آمادگی از طرف مهمان باید باشد . ماه مبارک رمضان را گفته اند : نگوید : ماه رمضان آمد و ماه رمضان رفت ؛ بلکه بگویید: ماهِ ” مبارک ” رمضان ؛ چون واقعا” مبارک است. این میمنت و مبارکی را شما هم باید بچشید وإالا خیلی ماه رمضان ها آمده ورفته است. حالا عمده ی شما یا نوجوانید یا جوانید بلاخر آنهایی که سنِ زیادی از آنها گذشته می دانند که ماه رمضان های زیادی رفته اند و استفاده نکردن چه دردی دارد . اما ما می خواهیم دچار این درد نشویم ! خوب میزبان با تمام وجودش آماده است ؛ میزبان که خودِ خدا باشد : تمام آن مقدماتی که بنا است برای یک مهمانی فراهم باشد را فراهم کرده است ؛ اما آنچه که مهم است : اینه که ما هم باید یک سری آمادگی ها کسب بکنیم .خدای متعال این آمادگی را دارد یعنی از طرف خداوند هیچ حالت انتظاری نیست یعنی بنابر این نیست که خدا برود و آماده شود و بیاید .اما زمانی که ما یک مهمان را دعوت می کنیم خیلی باید مهیا و آماده شویم اما از طرف خداوند متعال هیچ حالت انتظاری وجود ندارد . بی نهایت رزق خدا هست ؛ بی نهایت برکت خدا هست ؛ بی نهایت علم خدا هست ؛ بی نهایت آبرو وجود دارد بی نهایت : جود و کرم سلامتی و صلابت و سعادت و…. همه چیز مهیا است . آنچه که مهم است اینکه : من باید مهیا شوم . طبیب مسیحا دم است و مشوق لیک چون درد درتو نبیند چرا دوا بکند !؟ من باید آماده باشم اوکه آماده است و زمینه اش فراهم است اما من باید آمادگی کسب بکنم ؛ آمادگی من یک لایه روبی دلی را می طلبد که باید یک مقدار به خودمان بیائیم ومراقبت ها را بیشتر بکنیم تا آمادگی برای ما فراهم شود.
شخصی نزد استاد کوزه گری رفته بود درآنجا گل کوزه گری را بگیرند و آماده بکنند تا شکل و شمایلی درست بکنند . مرحله اول این بود که یک کوزه ای ساخته شود مرحله دوم این بود که یک نقشی بر این کوزه بزنند . واین بدن ماهم بلاخره تبدل به خاک و گل کوزه گری می شود. این را باید بدانیم که این زمینه برای ما باید فراهم شود.این شخص یک مدتی کوزه کرده بود نی رفت تا اون نقش را بر روی کوزه بزند یا نقش نمی گرفت یا اگر می گرفت می شکست چون وارد نبود .نقش زدن خیلی فتو وفن و هنر می خواهد .این شخص نقش را که می زد نمی گرفت ؛ محکم می زد کوز ه ها چون آماده بود می شکستن ؛ بنا براین شخص نزدش رفت و گفت : این کوزه نقش نمی گیرد ؟ چیکار کنم ، استاد گفت : کوزه را بیاورید یک سمباده ودست مال را هم فراهم کنید استاد گفت : ببینید خاک روی کوزه را می گرفت بعد یک لایه از کوزه را می ترا شید و با دستمال سمباده یک سیغلی می داد بعد می گفت : حالا نگاه کنید چه نقش زیبایی افتاده بر رو کوزه .نقش زیبا شده بود چون آن خاک را برداشته بود . ماه مبارک رمضان ماه مبارکی است . مبارک یعنی “برکت” واین برکت باید روی دلِ ما این نقش میمونی و مبارکی رمضان روی لوحِ دلِ ما قرار بگیرد.اما زمانی که این دل پراز غبار و شیله پیله ها و اتفاقات دنیایی که دل های ما را کاملا” زنگار گرفته است چطور می خواهد نقش رمضان برروی آن بیفتد !! یک فوتی می خواهد و آن فوت کوزه گر باید ایجاد شود و آن فوت کوزه همین سفره ی منا جات شعبانیه واشک زلال بر روضه های اباعبد الله است . اسم اعظم اشک بر روضه های حضرت زهرا سلام الله علیها است .اسم اعظم نام مقدس ” یا ابا عبدالله ؛ یا زینب کبری ؛ یا رقیه بنت الحسین است همینی که من وشما آن را داریم اما گاهی قدر دان نیستیم .
آمده ماهِ صیام سنجق سلطان رسید
دست بشوی از طعام مائدی جان رسید
سابقا” سلطانی به یک منطقه برود یک عده ای اول با عَلَم وکُتل می رفتند و می گفتند حواس تان جمع باشد سلطان دارد می آید برروی زمین ها ومزار ها منزل و باغات شما را ببیند .ماه مبارک رمضان هم یک سلطانی دارد یک سنجقی دارد آن علم و کُتَل رو سنجق می گویند. سنجق سلطان رسید ( بوی ماه مبارک رمضان ) آمد. منتها آمادگی دلی می خواهد . میزبان کاملا” مهیاست. اگر من نخواهم استفاده بکنم گناه میزبان چیست!؟ وجودِ با برکت امیرالمومنین علیه السلام مناجات شعبانیه را بعنوان یک فرصت در اختیار من وشما قرار داد تا بتوانیم آن نقش رمضان را در دلِ خود بنگاریم ؛ طبیعتا” این نقش رمضان را خودِ انسان متوجه می شود یک مدتی که گذشت می فهمد که : یکی دو روزه رمضان سه و چهار روز ماه مبارک رمضان که گذشت ببیند آن آمادگی دلی فراهم شده ؛ نمازش با قبل از ماه مبارک رمضان فرق کرد .آمادگی داردیانه؟!
